wwww

[Gość]

Zasady działania chłodziarek sprężarkowych

W urządzeniu chłodniczym pokazanym na rys. 16 para czynnika chłodni¬czego R 12 wypływająca z rurki jest tracona. Urządzenie działałoby dopóty, dopóki w butli byłby ciekły czynnik. Potem należałoby butlę zastąpić in¬ną - napełnioną. Takie urządzenie byłoby bardzo kłopotliwe, eksploatacja zaś bardzo kosztowna. Trzeba więc urządzenie uzupełnić takimi elementa¬mi, które skraplałyby parę czynnika chłodniczego wypływającą z parowni¬ka, skraplały ją i z powrotem kierowały do butli. Rolę tę spełniają sprꬿarka i skraplacz (rys. 17). Sprężarka "nie wytwarza zimna", co stwierdzi¬liśmy już, omawiając urządzenie pokazane na rys. 16, które sprężarki nie miało. W rozdz. 4 poznamy urządzenia chłodnicze absorpcyjne, które rów¬nież działają bez sprężarek.
Sprężarka odsysa z parownika powstającą parę i spręża ją z po¬wrotem do ciśnienia 5,68. Przy tym ciśnieniu para jest tłoczona do skra¬placza chłodzonego powietrzem lub wodą, gdzie najpierw zostaje ochło~ dzona do temperatury skraplania, wynoszącej w opisanym przypadku +20°C, a następnie skrapla się. Ciśnienie oczywiście pozostaje bez zmiany (5,68 bar). Po skropleniu ciecz spływa do zbiornika, aby rozpocząć opisany obieg (cykl) od początku. Urządzenie chłodnicze zmontowane w jedną, zwar¬tą całość nazwano chłodziarką:
Zmiany ciśnienia podczas obiegu chłodniczego

Wnętrze przewodu od zaworu rozprężnego do parownika, wnętrze samego parownika i przewodu od parownika do zaworu ssawnego sprężarki two¬rzą jedną, nie przedzieloną nigdzie przestrzeń. Wobec tego w całej tej przestrzeni panuje ciśnienie takie samo, jak w parowniku. Po drugiej stro¬nie sprężarki, poczynając od zaworu tłocznego sprężarki, przez skraplacz i zbiornik do zaworu rozprężnego, panuje ciśnienie również jednakowe, lecz wyższe. Zawór rozprężny i sprężarka dzielą zatem całe urządzenie na dwie części: stronę niskiego ciśnienia i stronę wysokiego ciśnienia
Zasady działania chłodziarek sprężarkowych

Wynika z tego, że w celu zmierzenia ciśnień panujących w urządzeniu chłodniczym, podanym na schemacie, wystarczą dwa manometry umiesz¬czone w dowolnych miejscach - jeden po stronie niskiego, drugi zaś po stronie wysokiego ciśnienia. Zwykle dla wygody obsługi manometry te są umieszczane obok siebie, tuż przy sprężarce.
Stronę wysokiego ciśnienia nazywa się również stroną tłoczną lub stroną tłoczenia, albo krótko - "tłoczeniem". Podobnie stronę niskiego ciśnienia określa się jako stronę sawną lub ssania, a w skrócie - "ssa¬niem". Na przykład mówi się krótko o pomiarze ciśnienia "na ssaniu", za¬miast o pomiarze ciśnienia po stronie niskiego ciśnienia.
Omówiony przebieg zmian ciśnienia można przedstawić na sche¬macie urządzenia chłodniczego (rys. 19). W tym celu rozpatrzymy chło¬dziarkę, w której czynnikiem chłodniczym jest R 12, temperatura parowa¬nia wynosi -15°C, a temperatura skraplania +30°C. Na rys. 14 lub w tab!. 70 znajdujemy dla tych temperatur ('i~ni('nie parowania równe 1.83 bar,
w skraplaczu zaś - 7,46 bar. W przewodzie narysowanym linią przerywa¬ną panuje ciśnienie takie samo, jak w skraplaczu, lecz ze względu na przej¬rzystość wykresu nie zostało ono naniesione. Podane tu wykresy zmian zachodzących w chłodziarce dotyczą więc tylko części schematu naryso¬wanej linią ciągłą.

Zmiany temperatury podczas obiegu chłodniczego

Sporządzenie wykresu zmian temperatury (rys. 20) podczas obiegu chłodni¬czego rozpoczniemy od parownika, w którym panuje temperatura -15°C.
Cała powierzchnia parownika powinna brać udział w wymianie ciepła, dlatego zawór rozprężny powinien być tak otwarty, aby krople ciekłego czynnika wędrujące przez parownik kończyły zamieniać się w pa¬rę dopiero przed wylotem z parownika. Na całej długości parownika panuje
jednakowe ciśnienie, a zatem do miejsca, gdzie wyparowuje ostatnia kropla ciekłego czynnika panuje również stała temperatura -15°C. Od te¬go miejsca następuje przegrzewanie pary. U wylotu z parownika para czynnika nie zawiera więc kropelek cieczy. Jest to para, która wskutek na¬pływu ciepła na ostatnim, krótkim odcinku parownika ogrzała się o ok. 7°C ponad temperaturę wrzenia, czyli stała się parą przegrzaną o tempera¬turze - 8°C. Na drodze dalszego przepływu następuje dalsze przegrzanie wskutek napływu ciepła przez przewód ssawny. Przyjmujemy, że dodatko¬we przegrzanie wynosi w omawianym przypadku 5°C, a więc przy wlocie do sprężarki czynnik ma temperaturę -3°C.

Po przejściu przez sprężarkę ciśnienie zostało podniesione do 7,46 bar, a temperatura tłoczenia do +49°C.
Na drodze do skraplacza para czynnika oddaje do otoczenia część ciepła, wskutek czego temperatura obniża się stopniowo, np. do 44°C. Po wejściu do skraplacza najpierw następuje obniżenie temperatury pary czynnika do temperatury skraplania 30oe, potem podczas przepływu czynnika przez skraplacz utrzymuje się temperatura +30oe, ponieważ występują tu dwie fazy: para i ciecz. Dopiero w ostatniej gałęzi wężownicy wypełnio¬nej tylko ciekłym czynnikiem może nastąpić dochłodzenie cieczy, to znaczy obniżenie temperatury poniżej temperatury skraplania przy danym ciśnie¬niu. Przyjmijmy, że w rozważanej chłodziarce dochłodzenie to wynosi 3°e. Na dalszej drodze do zaworu rozprężnego, wskutek odpływu ciepła do oto¬czenia, ciekły czynnik ulega dalszemu dochłodzeniu, np. o 2°e.

[fanta]

a chlodzi to cos jajka w upalny letni dzien ?